“Dus ff 4 dagen naar berlijn (12 t/m 15feb), wat moet je daarbij voorstellen? Voorbereiding
Natuurlijk begint alles altijd met de voorbereidingen. En de voorbereidingen beginnen met wassen. Dus ben ik woensdag avond daar maar mee begonnen. Twee films en 7 uur later, komt mn huisgenoot opeens bij mij een biertje drinken. Dat was zeer fijn, want ik kwam erachter dat de nachtdoortrekken en op de bank liggen bier te kijken er vermoeiend is. Affijn om 03.00u was de was klaar, ff opvouwen en beginnen met inpakken. Kleren, drank, toilletspullen, koekjes, handschoenen en mn zonnebril.
De reis
Om kwart voor 5 maar naar het station lopen, 5 uur aanwezig zijn. Omdat ik een reputatie word ik nog om 4:50 uur gebelt of ik me niet verslapen heb, maar ik was al inmiddels bij het station. Om wakker te blijven wordt mij nog een heerlijk sappig biertje aangeboden. Daarna dus bus in een een stoel veroveren, de persoon in de zitplaats naast mij ingeruild voor een leukere. Eenmaal aan het rijden wordt het gauw stil in de bus..slechts een handje vol mensen is wakker, het grootste gedeelte heeft van te voren kort en kut geslapen en valt direct weer in slaap, zo ook de gezelligheid naast mij… Gelukkig werkt mijn tactiek, en ben ik zo moe dat ik dus meteen in slaap val in de bus. Niet dus, dan maar film kijken, denk je dan. Nou blijkt dat er in zo’n bus één plaats is waar je beter geen film kunt kijken, en die had ik gevonden…
West naar Oost
De zon komt op, mensen worden een beetje wakkerder. Maar de mensen worden pas echt wakker als de buschauffeur meld dat we bij de oude west/oost grenspost langsrijden. Hèhè leven in de bus. En meteen is daar een drang naar alcohol. Zo wil het dat het laatste stuk wel erg snel voorbij leek te gaan, de apfelkorn en de bleucuracao trouwens ook.
De herberg
Daar sta je dan, beetje vrolijk, in Oost Duitsland in een herberg. De kamer verdeling, altijd een probleem, of het aan populariteit ligt, of aan het feit dat ik niet snurk, 12 mensen op een kamer van zes is teveel… Ruig worden Marieke en ik bij de grote clan weggetrokken en we komen bij Youri, Sander, Jasper en Sonja terecht. Geen slechte keus, zij hadden immers ook de woensdag nacht doorgetrokken. Tis schijnbaar een goedkope herberg, want we moeten onze eigen bedden opmaken, wel schijnt t dat ze mijn status erkennen want ik heb 2 kussens.
Berlijn
Ja dan zit je in Berlijn, maar je weet totaal niet wat waar wanneer en waarom is. Al snel wordt besloten om op de bus te stappen, met onze “”welcome to Berlin ticket””, waarmee we 72 uur kunnen reizen in berlijn. Van de bus over op de ü-bahn, en ergens in t centrum eruit. Al snel de neiging om geen kudde dier te zijn en onze eigen weg te kiezen. Stappen we op het station uit en lopen precies de andere uitgang op dan de rest van de groep, eenmaal buiten blijken zij toch dezelfde kant op te gaan. Maar de starbuck coffee corner biedt uitkomst. Marieke wilde perse een grotere koffie kop dan haar huisgenoot. Dus wij verplicht koffie drinken, en een kop achterover drukken. Had Bastian me daar een grote kop koffie:-P expresso in een muizebakkie.
Valentijnskaartje
Marieke wil graag vanuit duitslans nog een valentijnskaartje sturen naar haar huisvriendgenoot. Dus wij op zoek naar een Bruna-achtige winkel, je zou denken dat duitsers net als nederlanders aan dat stomme commerciele gedoe meedoen, maar het blijkt tegen te vallen, zo rond de Friedrichstrasse zijn weinig winkeltjes te vinden die kaartjes verkopen. Zo na een uur hebben we dan iets gevonden, maar geen mooie kaartjes ofzo… However, er moeten natuurlijk postzegels op het kaartje, en daarvoor moet je bij een postkantoor zijn..Natuurlijk kunnen we die 1,2,3 vinden, wel veel winkels die drank verkopen:-D, eigenlijk alleen wijn.. Maar met vragen naar het postkantoor komen we met ons (Constatijns) gebrekkige duits gelukkig niet verder, en na enig zoeken wordt besloten om maar terug te gaan naar de jugendherberd. Een goede keuze blijkt, want op het station van de U-bahn bevind zich het postkantoor. De postzegels zijn binnen en wij kunnen onze weg verolgen om te gaan eten op de herberg.
LIDL
Dat drank goedkoper is in duitsland dat weet iedereen en dat drank niet automatisch in je tas zit is ook duidelijk, dus wordt onderweg in de U-bahn besloten om wat bij die ene Lidl te kopen die ik op de heenweg heb gezien. Toch vreemd de U-bahn rijdt opeens boven de grond, reed hij dat op de heenweg ook? volgens niemand, nou ja erik dacht van wel, dus het zou wel kloppen. Genietent van het daglicht bovergronds wordt een Lidl opgemerkt buiten. Dat betekent…. ..bij de eerstvolgende halte uitstappen, en terug lopen naar de Lidl. Een paar flesjes sap kopen. Ook al heeft Marieke slechts een flesje wijn, ze moet toch haar paspoort laten zien, maar ja ze is ook zo klein en liev. Lekkere wijn, Appfelsoure en Ouzo voor de avond:-P. Terugweg naar de herberg vervolgen.
Heerlijk eten
Gelukkig komen we bij de herberg ruim optijd voor het eten. Dus op de slaapkamer wordt even op bed rust genomen. Een bed is erg gevaarlijk en om wakker te blijven wordt maar besloten om te kijken of het eten al klaar is. Bradwurst met uhm, iets.. en lekkere sla met worteltjes…. De maaltijd was niet geslaagt, maart zal uiteindelijk wel de gezondste maaltijd van het weekend blijken te zijn geweest.
Poolen
Al die LiNKers daarzo willen direct hun eerste avond in Berlijn vet feesten, met een klein clubje (Marieke, Loes, Maarten en ik) wordt besloten om rustig aan te doen en een rustig cafeetje op te zoeken en lekker relaxed te gaan poolen. Waar de rest bij de overstap van bus naar de u-bahn overstapt gokken wij er op om daar ergens een cafeetje te vinden. Het eerste cafeetje waar wij door de ramen naar binnen kijken ziet er uit als een oud-bruin cafe, met allemaal oude lullen en geen pooltafel, kan gebeuren denk je. Maar als dan blijkt dat ook het tweede cafeetje er zo uitziet, en het derde en zelfs de vierde, dan begin je t toc apart te vinden. Waar gaat de jeugd dan heen? DE jeugd blijkt daar naar daar naar ontzettend gedesignde overnette ballende cocktailbars te gaan…
BurgerQueen
Geen optie om te relaxen dus. Wat altijd wel lekker is is een hamburger, want zoveel hadden we eenmaal niet gegeten. Dat duits soms nog niet eens zo moeilijk is kwam Marieke achter. Ze kijkt op de menulijst, ziet daar staan pommes frites, en vraagt vervolgens aan Loes, “”Pommes Frites, hoe heet dat in het duits?.”” Affijn, de burgerking blijkt in de kroontje weken te zitten, en daar worden onze vrouwen gekroon tot BurgerQueen en BurgerPrincess onder luid gejoel van twee vreemd kijken duitsers. Als we nog een poging wagen een cafe op te zoeken stuiten we weer op niks, de enige optie is de terugreis in te zetten.
Mens erger je niet
Terug op de herberg bedenken we dat we maar eens rustig wat kunnen gaan drinken onder het genot van een potje mens erger je niet. Cola, Cola-Berenburg en ozo gaan er prima in. Op de herberg mag niet worden gerookt of gedrnken, en moet het na 22u totaal stil zijn. Juist daarom ziojn we niet in de kantine gaan zitten maar op een kamer. Maar hoe rustig wij ook zijn, precies om 22u staat er een man voor de deur. Werpt een blik naar binnen, precies tussen alle flessen drank door, en merkt op dat wij stil moeten zijn na 22u, of we kunnen beter in de kantine gaan zitten. Ja, sure, met onze “”frisdrank”” zeker… Als dan het spelletje steeds trager begint te gaan, en de gesprekken steeds meer over het altijd interresante onderwerp love blijkt te gaan, kom ik erachter dat we maar erg weinig cola nog over hebben. Dus ik denk, dan maar pure berenburg. Iets dat Marieke gek genoeg niet opmerkte en een slok nam, van wat zij dacht dat colaBB was, en lichtelijk vreemde gelaatstrekkingen uit. Goed spul hè? Om de avond af te sluiten bedacht ik een mooie boswandeling, helaas vond bijna niemand dit een mooi idee, en wordt snel tot bedrust overgegaan. Er vind zich nog slechs een klein incident plaats in de vrouwen wc, die bezet bleek te zijn, ja wist ik veel… Einde dag1